Πέμπτη, Ιανουαρίου 20

Δύσκολες μέρες

Όταν μια μέρα ξυπνάς, μα το κρεβάτι σε κρατά. Και τα αντικείμενα όλα μιας άσκοπης διακόσμησης σε κοιτάνε σιωπηλά και ειρωνικά.


Όταν κοιτάς απ' το παράθυρο τον κόσμο. Και το τζάμι σου φαίνεται πιο συμπαγές από παλιά.


Όταν ξεχνάς πώς ήταν να περπατάς χωρίς να σκέφτεσαι. Και το κάθε βήμα σου γίνεται μάχη.


Όταν όλοι ξέρουν, μα κανείς δεν ξέρει. Κι εσύ πρέπει να μάθεις.


Όταν οι χτύποι της καρδιάς σου σε παραξενεύουν.


Όταν ο τοίχος έχει περισσότερα να σου πει απ' το φίλο.


Όταν κάθε φορά που γελάς, μετά σκέφτεσαι ότι γέλασες.


Όταν εύχεσαι να είχες γεννηθεί χθες. Και μισείς το μίσος που κουβαλάς.


Όταν οι άνθρωποι και οι σκιές δεν έχουν διαφορά.


Όταν ο εαυτός σου και το τίποτα δεν έχουν διαφορά.


Όταν τίποτα δεν έχει διαφορά γιατί δεν έχει σημασία.


Όταν ξεχωρίζεις τη μέρα απ' τη νύχτα από τη θέση του ήλιου.


Όταν νιώθεις σίγουρος λέγοντας “αν”...


Τότε, μάλλον, μιλάμε για δύσκολες μέρες.

 

Missing You Blogger Template