Κυριακή, Οκτωβρίου 24

Απόψε όλα ηλεκτρισμός

Απόψε όλα ηλεκτρισμός,

στο στήθος μου καμπάνες,

κραυγές και πλήθη πάνε

κι έρχονται.

Απόψε η θάλασσα με πνίγει

και με πάει εκεί που να φύγω

δε θα το 'θελα ποτέ.


Απόψε όλα σπίθα

που τον πηχτό αέρα διαπερνά.

Που σαν το φως της πουθενά αλλού,

σαν το νόημά της τίποτα.

Απόψε δυο ψυχές ίσως καούν,

ίσως χαθούν στην ατέλειωτη απόσταση

που τις ενώνει.


Απόψε όλα φωτιά,

όλα φλόγες και καπνοί,

όλα ψηλά στον ουρανό κι όλα θαμμένα.

Απόψε κάθε θερμή ματιά νεκρή φαντάζει,

όσο αναπνέουμε και λέμε το “μαζί.”


Απόψε όλα στάχτη,

αφημένη κάπου στα κρυφά

πύρινες γλώσσες να θυμάται και καρφιά.

Ίσως κι εκείνης οι αναμνήσεις

της δίνουν ζωή

κι ίσως χρώμα δίνουν στο ξεθωριασμένο γκρίζο.


Απόψε όλα εσύ κι όλα εγώ.

Όσο μια στιγμή μας δένει και μια λάμψη,

όσο η ανάσα με χαρά πεθαίνει.

Απόψε όλα ηλεκτρισμός

και στις ψυχές μας φως,

που σώμα, ουρανό και γη

σ' ένα σύμπαν θεικό, σε μια αιώνια στιγμή

καρτερικά διαβαίνει.


4 σχόλια:

Σταύρος είπε...

Εξαιρετικό ποίημα Νεφέλη!!!
Φαίνεται πώς άλλαξες λίγάκι την οπτική στην ποίηση σου και οι καινοτομίες είναι φανερές και καλοδεχούμενες απο εμένα,

ειδικά η δεύτερη και η τελευταία στροφή ήταν μαγευτικές.

''Απόψε δυο ψυχές ίσως καούν,
ίσως χαθούν στην ατέλειωτη απόσταση
που τις ενώνει.''

Αλλά όλο το ποίημα είναι πολύ καλό!
απλά περισσότερο μου άρεσαν τα μέρη που προανέφερα και θεωρώ ότι το εξύψωσαν...

προφήτηs είπε...

δεν υπαρχουν λογια, ειλικρινα με μαγεψες...

Νεφελη είπε...

Σταύρο, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια...! Είναι αλήθεια πως ίσως άλλαξαν πράγματα μέσα μου που μ' έκαναν να γράφω διαφορετικά...Όμως η ειλικρίνια πάντα μένει!

Καλό σου βράδυ.

Νεφελη είπε...

προφήτη, χμμ...τί να πω...με κολακεύεις! :)

 

Missing You Blogger Template